Bir yanardağ düşünün, kaynadıkça kaynayan!
Ne zaman patlayacak sırrı kendine ayan!
Dehşeti, hiddetiyle akıtınca lâvını;
Erimek sıcağında kaçınılmaz bir payan...
Bu Cehennem, Lâvını akıtır da üstüne
Nasıl etkisiz kalır, tesir etmez büstüne
Bir avuç kar tanesi niçin, neden erimez!
Lâv, şaşkınlık içinde kapılır büyüsüne...
Ram oldu birbirine tuttu ilâhi maya
Billur tanelerinin oluşturduğu kaya…
(…)
O, dondurdu kendini canan olamaz amma
Öksüz kalan kalplere olur şefkatli taya...
