VİCDAN PRANGALARINI KIRMAYI KURUYORUM

Vicdan Prangalarını Kırmayı Kuruyorum

Gece; gündüze hakim, tutsak bütün ışıklar; 
Karanlık dehlizlerde bir huzme arıyorum...
Öz; Öz’ünü yitirmiş ağlıyor boş beşikler; 
..........Kayıp mutlulukların izini sürüyorum... 

Engeller barikatlar kurulsa yollarıma, 
Çelik’ten kelepçeler vurulsa ellerime; 
En imkânsız çareler sığar hayallerime! 
..........Dünyadan yıldızlara halatlar geriyorum... 

İnsanlık maratonu, kalmaz bu dava yarım; 
Cellâda esir düşüp, bilsem kopacak serim! 
Yok, inancımdan dönüş; kararlarımda varım! 
..........Koza’m-da ilmek-ilmek ZAMANI örüyorum... 

Kundaktaki bebekler doldurmuyor yaşını 
Gözü dönmüş vahşiler vuruyorlar başını 
Tuzu kuru olanlar çatma’sa da kaşını; 
..........Dertleri kederleri canıma karıyorum 

Sırtlanlar akbabalar sömürüde yan/yana! 
Sormazlar kaynağını, yutarlar kana-kana... 
Parçalansak, faydamız dokunmaz giden cana! 
..........Vicdan prangalarını kırmayı, kuruyorum... 

18 OCAK 2014 / Metanet Yazıcı