Powered By Blogger

20 Mayıs 2015 Çarşamba

/ İSİMSİZ ŞİİR

İSİMSİZ ŞİİR

















Umut devşir-emesin, umutsuzluk bağında 
Artık durmasın öyle ellerin şakağında 
Cemalinin nurundan yırtılır karanlıklar! 
Yeni güneşler doğar ufkunun şafağında... 
… 
Azap veren izleri hafızamdan süpürdüm, 
Acıdan dertten yana ne varsa unutturdum 
Bir yanardağ misali kaynayan hicranımı; 
Artık tütme-sin diye, gözyaşımla söndürdüm 

Ey! Kalbim! Suskun Kalbim... 
*Ne hâlini anladım, ne iniltini duydum 
Ne de kan/la yazdığın mektupları okudum* 
Diyorsam da aldırma! Yüreğim, kederini; 
Bu gönül tezgâhında ilmek-ilmek dokudum... 

31.10.2011 / Metanet Yazıcı