Resmi çizilemiyor ıstırabın, elemin…
Tasvir edebilir mi; var mı gücü, kalemin?
Çökmüşse üzerime zifiri karanlıklar,
Bu kendi meselemdir, derdi değil âlemin
Aramam başka adres, hüznüme-hicranıma
Kavrul-sam azabım-dan, ecel olsa canıma
Lâvlar sarı-turuncu karışsa da kanıma
Bu kendi meselemdir, derdi değil âlemin
Beyaz- kara- esmer- boz, renklerin günahı ne.
Sorguya çekilip de, girilmesin ahına;
Rükû-daysa menekşe, Rab-bine itaati!
Sanır mısın boynunu eğer, Cihan Şahına
**
Kimisine vedadır ufukta batan güneş
Kimisine başlangıç, yeni doğumlara eş
Kodlanmış vazifesi ruhuna, her dilimin
Çözmek için ilmini, uğraşısı bilimin...
Kimilerine göre; Can/Canan buluşması,
İştiyakla beklenen bir vuslatın aynası…
İlâhi kudret bilir, sebebi hikmetini
Kim tasvir edebilir yangının himmetini?
Kaynarken hayat sunan günesin rahmetini…
İnfazı vâcip olur söylemezse, dilimin!
*
Bir yandan göz kırpıyor idealler, hedefler
Kaf Dağının ardından parıldayan sedefler
Görünür silueti uçurumun ucunda;
Ha çöktü ha çökecek değerleri, tacında…
Çakılır kalırsınız, ne yârden ne de serden
Hikâyeler kurulur söylenmeyen sözlerden
Tasviri kardelende, azapta mutluluğun...
Kristal buz taneleri dökülür gözlerinden!
...
Dertten yana ne varsa yazılsın defterime
Ne kadar ağır olsa gocunmam kaderime...
Kalmaz ahde hesabım; hisse alıp canımdan
Öderim bedelini, düşen alın terime...
Mum olsam karanlığa, damla-damla erise’m!
Tükense’m dirhem-dirhem feleğimin çarkında;
Hiçlikte dirilişin, olabilsem farkında…