Powered By Blogger

15 Temmuz 2015 Çarşamba

KARANLIĞIN IŞIĞI

KARANLIĞIN IŞIĞI

Ne zaman ufka takılsa gözlerim, 
Kara bulutlar çöker üstüme 
Eser fırtına-bora, ruhumda 
Öyle bir sarsar ki derinden 
Sökülür yüreğim yerinden... 

Her bitişin finalinde 
Kopar ruhum bedenimden; 
DİRİLİŞE AKARIM...
                                       


Sıyrılırım kara(lar) dan, mavi kuşanırım 
Başka bir boyuta geçer, zamanı aşarım 
Hayatın tüm hâlleri kanatlarım-da 
ANDA BİR ÖMÜR YAŞARIM... 

Dönüp bir de maziye bakarım 
Aynaya düşen; boş bir çerçeve... 
Alırım yafta-mı boynuma takarım 
"Bir varmış bir yokmuş" 
... 
Kalmaz senden eser, silinir ismin; 
Dursa da yerinde taşlaşmış cismin... 

12 AĞUSTOS 2012 /Metanet Yazıcı


Hiç yorum yok: